اثربخشی گروه درمانی شناختی-رفتاری بر بهبود عملکرد شناختی، هیجانی خانوادگی مادران و افزایش خودکارآمدی و عزت نفس دختران نوجوان

چکیده هدف پژوهش حاضر، اثر بخشی گروه درمانی شناختی ـ رفتاری بر بهبود عملکرد شناختی، هیجانی خانواده و افزایش خودکارآمدی و عزت نفس دختران نوجوان است.روش پژوهش، شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون باگروه گواه می باشد. جامعه آماری این پژوهش را، کلیه دانش آموزان دختر پایه ی اول دبیرستان نوربخش ناحیه 4 به همراه مادرانشان تشکیل داد.نمونه پژوهش 22 مادر به همراه فرزندانشان بودند، که در مرحله اول به روش نمونه گیری دردسترسانتخاب شدند و در مرحله دوم برای همگن شدن مادران به همراه فرزندانشان به صورت تصادفی در دو گروه، 11 نفر در گروه آزمایش و 11نفردر گروه گواه گمارش شدند.ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامه عزت نفس کوپراسمیت، پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شرر و همکاران و پرسشنامه عملکرد خانواده مک مستر. به این صورت که پرسشنامه عملکرد خانواده بر روی مادران انجام گرفت و پرسشنامه خودکارآمدی و پرسشنامه عزت نفس بر روی نوجوانان صورت گرفت.نتایج بدست آمده از تحلیل داده ها با استفاده از تحلیل کواریانس چند متغیره تحلیل شد. نتایج نشان داد که گروه درمانی شناختی ـ رفتاری باعث بهبود عملکرد مادران در مقیاس های حل مسأله، ارتباط، پاسخگویی عاطفی وعملکرد کلی شد در نتیجه باعث افزایش عزت نفس نوجوانان در گروه آزمایش شد، اما در زمینه خودکارآمدی تفاوت معناداری در گروه آزمایش نسبت به گروه گواه نداشت. نتایج حاصل از داده های پژوهش نشان داد، درمان شناختی ـ رفتاری باعث بهبود عملکرد مادران و افزایش عزت نفس دختران نوجوان می گردد.